Vanmorgen in het ABVV-bureau een heel emotioneel moment. We hielden een minuut stilte voor onze ABVV-militant van ArcelorMittal die uit het leven stapte.

Nico Cue, algemeen secretaris van de Waalse en Brusselse Métallos, deed het verhaal van een delegee die dag en nacht in de bres stond voor het behoud van een gezond bedrijf en van de noodzakelijke broodwinning van zovelen. Hij deed het verhaal van een trieste strijd, van omstandigheden die eigenlijk niet meer menswaardig waren, van verlies en van nederlaag. ArcelorMittal, waar je zes maanden ellende gegrift ziet op de mensen zelf, waar je fysieke aftakeling en fysiek lijden ziet…

En wat voor velen van ons een item is in het journaal – de massale afdankingen, de vele verliezen van jobs overal, het economisch geweld als het ware – is voor hen die het ondergaan harde realiteit, de onverdraagbare realiteit.

Dat economisch geweld vertaalt zich niet enkel in statistieken van cijfers en getallen. Het vreet zich ook een weg naar de ziel van de mensen, van de werkmensen, en het tast hun waardigheid aan en hun mens zijn.

Tot het ondraaglijk wordt…

De ACOD biedt haar oprecht medeleven aan aan de familie van onze ABVV-militant.