Na een schabouwelijk schouwspel in de Vlaamse regering over de septemberverklaring en de begroting lichtte minister-president Jambon uiteindelijk toch zijn verklaring en de begrotingsaanpak van de Vlaamse regering toe. Onze commentaar.

Globaal gezien komt de sterk verdeelde Vlaamse regering niet tegemoet aan de nood van de bevolking aan meer koopkrachtversterkende maatregelen en ingrepen om de stijgende energiekosten te compenseren. Deze Vlaamse begroting is eigenlijk een vestzak-broekzak-operatie: wat geven met de ene hand, maar het met de andere hand terugnemen.

ACOD Overheidsdiensten had vooral aandacht voor wat in de verklaring zou staan voor het Vlaams overheidspersoneel. Dat zijn twee passages.

• “We doen ook een bijkomende inspanning voor het personeel van de Vlaamse overheid.”
• "We zetten de sociale dialoog over het dynamiseren van de Vlaamse overheid via een 5 Sporenbeleid onverwijld verder.”

Nog voor de opmaak van de septemberverklaring en de begroting hadden we met de vakbonden al druk gezet op de Vlaamse regering om in extra budget te voorzien voor de sectoraal akkoord-cao.

Hoe evalueren we de toestand?

Wat punt 1 aangaat: onze vakbondseis was extra budget voor het sectoraal akkoord binnen te halen. Dit gebeurt. We gingen kijken in de begrotingstabel en de Vlaamse regering heeft onze eis voor extra geld gehonoreerd: we halen 11 miljoen euro extra binnen! We hebben nu bereikt dat binnen de onderhandelingen voor het sectoraal akkoord er drie budgetten zijn voor het personeel: een eenmalig budget om nog te besteden in 2022, vanaf 2023 een terugkerend budget, aangevuld met het extra afgedwongen budget.

Voor punt 2: de Vlaamse regering blijft vasthouden aan het proberen realiseren van het 5 Sporenbeleid. We hebben dit al meer dan twee jaar kunnen tegenhouden.

De ACOD zal de komende weken en maanden in de onderhandelingen vooral verder inzetten op drie van de vijf sporen (loon- en loopbaanbeleid, pensioen, mobiliteit en uitstroom). Bij de sporen statuut en ziekteregeling zullen we nooit onderhandelen over afbraak, maar alleen over de versterking ervan.

Chris Moortgat, Jan Van Wesemael