Joke Kerkhofs en Wies Descheemaeker zijn twee van de drijvende krachten achter ACOD-Jong bij de VRT. Joke Kerkhofs werkt als productieassistente voor alle VRT-netten en Wies Descheemaeker is actief als IT-systeembeheerder.

Waarom werden jullie militant bij ACOD VRT?

Joke Kerkhofs: “Ik koos er bewust voor, omdat naast het nut van een vakbond, het me de kans geeft iets bij te dragen aan de werking ervan. Het is bovendien een ideale manier om kennis te vergaren en zaken als ‘gelijk loon voor gelijk werk’ aan te kaarten.”

Wies Descheemaeker: “Voor mij is het evident, want ik ben als sinds jongs af lid van de vakbond. Ik wil jongeren warm maken voor vakbondswerk en het nut van vakbonden aantonen. Als jongere merkte ik de impact van een vakbond op de werking van een bedrijf en op nationaal en internationaal vlak.”

Vanwaar het idee van ACOD-Jong en wat zijn jullie verwezenlijkingen?

Joke Kerkhofs: “Algemeen secretaris van ACOD VRT Luk Vandenhoeck zette me in 2009 aan om samen met de andere jonge militanten iets te organiseren voor de jongeren.”

Wies Descheemaeker: “Een enquête leidde zo tot de oprichting van ACOD-Jong en sinds 2011 geven we infosessies aan jonge werknemers.”

Joke Kerkhofs: “Ons eerste orgelpunt was de medeorganisatie van het ACOD VRT-congres in 2012. Onze focus lag aanvankelijk op de werkvoorwaarden van jonge VRT-werknemers, maar verschoof uiteindelijk naar het ‘imago van de vakbond’.”

Wies Descheemaeker: “De ‘speed dates’ tussen jongere en oudere militanten tijdens een workshop leverden fantastische gedachtewisselingen op over ons imago. Veel mensen beschouwen vakbondsmilitanten helaas nog als luilakkende betogers en stakers. Pas als insider kan je zien welke sociale impact een vakbond kan hebben!”

Joke Kerkhofs: “Verder organiseerden we ook infosessies over de wirwar aan contracten waaronder jongeren bij de VRT werken. We ontvingen vooral veel jonge interimwerknemers die een beter beeld wilden krijgen van de werking van de VRT.”

Wies Descheemaeker: “Onze grootste realisatie blijft evenwel onze petitie rond ouderschapsverlof. Net zoals in de meeste bedrijven was de wettelijke periode wel opgetrokken van drie naar vier maanden maar bij de VRT moest je die in één keer opgebruiken, zonder mogelijkheid tot spreiding. Ondanks aanvankelijke argwaan, tekenden op twee weken 600 VRT-collega’s de petitie. Na afgifte aan de directie werd redelijk snel beslist om de spreiding van ouderschapsverlof in de tijd toch toe te staan – een fantastische realisatie! Bovendien zien we de relatie en samenwerking tussen vakbonden en directie ook verbeteren.”

Joke Kerkhofs: “Sinds de petitie is er ook meer interesse in de inhoud van het comité dat we maandelijks organiseren. Vroeger beschouwde men dat veeleer als tijdverspilling.”

Wies Descheemaeker: “We kunnen nu ook meer collega’s overtuigen lid te worden, al blijft het moeilijk om jongeren warm te maken. Gelukkig hebben we daarvoor de welkomdag van nieuwe werknemers. ACOD-Jong legt daar de vakbondswerking uit aan de nieuwkomers. Het is een eerste stap, maar de opvolging van de contacten is niet evident.”

Joke Kerkhofs: “Ik begrijp wel dat jongeren schrik hebben van vakbondsengagement zolang ze geen vast contract hebben.”

Wat willen jullie met ACOD-Jong bereiken in de toekomst?

Joke Kerkhofs: “Momenteel focussen we op een project rond diversiteit op de werkvloer. Dat kan zeer breed gaan: van verschillende nationaliteiten tot beperkte mobiliteit. Denk maar aan voor rolstoelgebruikers onaangepaste tapijten tot de bereikbaarheid van toiletten.”

Wies Descheemaeker: “Voorts verdienen ook onze interimcollega’s extra aandacht. Start maar eens een gezin of koop maar eens een huis indien je niet zeker bent volgende week nog werk te hebben. Zonder sociale voorzieningen kan je als jonge interimkracht weinig opbouwen. We willen de directie vragen interimarbeid af te bouwen, want dat is ook voor de vaste VRT-werknemers nadelig.”

Klopt het dat jongeren negatief staan ten opzichte van vakbonden?

Joke Kerkhofs: “Absoluut! Ook de media beïnvloeden die beeldvorming, omdat vakbonden vooral door betogingen en stakingen in het nieuws komen. De focus ligt dan vooral op de overlast die ze veroorzaken, terwijl de inhoud van de actie vaak verloren gaat. Jongeren denken dan al snel dat een vakbond een verzameling is van ambetante mensen die liever staken en betogen dan te werken.”

Wies Descheemaeker: “Jongeren zijn vrij volgzaam en laten graag hun mening bepalen door een bekend persoon die zich via Twitter of Facebook negatief uitlaat over een vakbondsactie. Dat bedrijfsleiders negatief reageren is misschien begrijpelijk, maar de media geven aan dergelijke meningen vaak meer gewicht dan aan de eisen van de actievoerende vakbondsleden! Vakbonden zouden ook meer in de media moeten komen bij positief nieuws. Een goed sociaal akkoord mag ook aandacht krijgen.”

Joke Kerkhofs: “Persoonlijke contacten met vakbondsleden kunnen dat beeld echter bijstellen. Bijvoorbeeld onze vakbondssecretaris Luk Vandenhoeck ontvangt jongeren met een open geest. Zo verandert het beeld van militanten die er de kantjes van aflopen en vaak ruziemaken als snel in een van geëngageerde militanten die openlijk debatteren over een beter sociaal milieu op de werkvloer.”

Wies Descheemaeker: “Het cynisme en de apathie mogen plaatsmaken voor een beeld van een vakbond die veeleer ‘voor’ iets is dan ‘tegen’ iets. Het is als jongere fascinerend om over verschillende aspecten van het werk te kunnen overleggen met de werkgever en zo de juiste beslissingen te kunnen treffen voor de werknemers. De vakbond is dan het wakend oog dat de veiligheid van de werknemers garandeert.”

Hoe willen jullie jongeren overtuigen om mee te werken aan dit positief verhaal van ACOD-Jong?

Joke Kerkhofs: “We moeten de jongeren concrete en tastbare voorbeelden aanreiken en hen in persoonlijke gesprekken overtuigen van het nut van vakbondswerk. Op die manier kan je ook vertrouwelijk problemen bespreken die zich op de werkvloer afspelen.”

Wies Descheemaeker: “Sinds ik militant ben van ACOD is de sfeer met de collega’s optimaal. Via informele contacten is er een goede uitwisseling van bezorgdheden die vaak vrijwel alle VRT-medewerkers aanbelangen. Het beeld van de vakbond is sindsdien ook bijzonder positief geworden. Uiteraard is het eenvoudiger en beter om het vakbondsverhaal in een persoonlijk gesprek uit de doeken te doen dan via een mooie Facebookpagina. Door mijn vakbondswerk via ACOD-Jong draag ik meer bij aan het sociaal aspect van de VRT. En ik ga graag naar het werk. Kortom, durf open te staan voor de vakbond!”

Joke Kerkhofs: “... en draag bij aan je werk en aan de maatschappij door mensen te helpen!”