Tijdens de meest recente zittingen van het Paritair Comité 326 (sector Gas en Elektriciteit) is opnieuw duidelijk gebleken dat de werkgevers momenteel - vooral via woordvoerders van hun patronale federaties - liever een strategie willen volgen van provocaties dan van een normaal sociaal overleg. Meer uitleg.

Al geruime tijd vragen de vakbonden verscheidene belangrijke maatregelen te bespreken, maar telkens opnieuw geven de werkgevers aan dat ze momenteel hierover niet willen onderhandelen. Meer nog, tijdens de laatste zitting van het Paritair Comité 326 herhaalden de werkgeversvertegenwoordigers dat ze voorlopig over niets anders willen praten dan over de zogenaamde syndicale telling. Dit is een werkwijze om te kunnen vaststellen aan wie een syndicale premie correct uitbetaald werd en die een nieuwe basis zou kunnen worden voor een verdeling van de syndicale mandaten. Ook ACOD Gazelco vindt dat er een oplossing moet gevonden worden hiervoor, gezien het nu al jaren aansleept dat de werkgeversorganisaties hun eigen voorwaarden niet wensen te (laten) controleren en andere syndicale organisaties veel te lang geweigerd hebben om de toepassing van hun interpretatie van die voorwaarden te laten controleren. Maar een prioriteit leggen bij een dossier betekent voor ons geenszins dat er tegelijkertijd ook niet kan (verder) onderhandeld worden over andere belangrijke onderwerpen.

Drie acute dossiers

Drie zeer acute sectorale dossiers zijn volgens ACOD Gazelco: verplaatsingen, personeelstarief (elektriciteit en aardgas) en kwalificatie. Voor elk van deze onderwerpen deden we al verscheidene voorstellen ter verbetering voor de werknemers, maar de werkgevers vinden het helemaal niet nodig om een debat hierover aan te gaan.

Voor de verplaatsingen vroeg ACOD Gazelco alle vergoedingen of eigen bijdragen bespreekbaar te maken (fietsvergoeding, voordelig tarief van een omniumverzekering voor een privéwagen, sociaal abonnement, overplaatsingsvergoedingen, terugbetaling voor dienstverplaatsingen…). Voor de werkgevers heeft dit alles absoluut geen prioriteit of is het zelfs onbespreekbaar. Niemand moet er een tekening bij maken dat de vergoedingen of tarieven al lang de hoog opgelopen kosten niet dekken. Indien iemand dat voor zichzelf ook vaststelt in functie van dienstverplaatsingen, is het advies de eigen wagen gewoonweg niet meer beschikbaar te stellen van een werkgever. Men doet er immers verlies deze te gebruiken voor dienstverplaatsingen.

Inzake het personeelstarief worden ook voor het eigen personeel wansmakelijke tarieven aangerekend, waardoor ook deze consumenten soms hierdoor in problemen terechtkomen. Wie begrijpt dit nog?

De sectorale kwalificatiemethode wordt herhaaldelijk en in meer bedrijven niet gerespecteerd en dus niet correct toegepast, waardoor betrokken werknemers niet de juiste basis hebben voor hun verloning en alles wat hier bijkomend mee te maken heeft.

Tweejaarlijkse cao

Binnenkort zou normaal gezien ook het sectoraal overleg moeten opgestart worden aangaande de tweejaarlijkse collectieve arbeidsovereenkomst Sociale Programmatie voor 2023-2024. Ook hiervoor blijven de werkgevers elke aanzet ontwijken, zij willen zelfs nog geen kalender opstellen. Ook onderwerpen zoals de digitale deconnectie, de mogelijkheid van een vierdagenwerkweek, een bespreking over maatregelen om knelpuntberoepen vlotter te kunnen invullen en een afschaffing van een mogelijke negatieve indexering van lonen (en andere voordelen), worden systematisch volledig afgewezen door de werkgevers op sectoraal vlak, soms zelfs als er ook wettelijke verplichtingen over bestaan.

Verscheidene CEO’s van grotere bedrijven in de sector Gas en Elektriciteit hebben schriftelijk beloofd dat er zichtbare resultaten zouden moeten komen in ook bovenstaande dossiers, maar voorlopig is daarvan helemaal niets te merken. Andere organisaties blijven de volgens hen onuitputtelijke mogelijkheden van het overleg in een schijnwerper plaatsen.

Wij herhalen dat ook het sociaal overleg grenzen kent. Dit overleg moet er natuurlijk zijn en het moet zoveel mogelijk ingezet worden, maar evenzeer beklemtoont ACOD Gazelco dat na de uitputting hiervan andere middelen kunnen ingezet worden om sociale vooruitgang te realiseren voor alle betrokkenen. We weten als geen ander wie een dergelijke vooruitgang met alle mogelijke middelen zal blijven nastreven, daarin verschillen wij samen met onze leden fundamenteel van anderen.

Jan Van Wijngaerden