Hoewel de krijtlijnen voor het actieplan basisonderwijs al lang uitgezet zijn, krijgen we van het eigenlijke plan niets te zien. Nochtans is de nood hoog in het basisonderwijs. Wij weten alvast wat er bij hoogdringendheid moet gebeuren.

Vorig schooljaar hebben wij op vraag van minister Crevits in de Vlor constructief mee de krijtlijnen voor een actieplan basisonderwijs uitgetekend. Dat actieplan moest toekomstgericht en legislatuuroverschrijdend zijn. Er zat enige urgentie achter dat advies, de deadline was de paasvakantie van 2017. Alle geledingen in de Vlor hebben zich aan deze deadline gehouden. Nu zijn we bijna één jaar verder en we stellen vast dat de minister nog steeds geen actieplan basisonderwijs heeft opgesteld.

Politieke onwil?

Wij vragen ons af waar het schoentje knelt. In de media erkennen alle politieke partijen voortdurend dat de noden in het basisonderwijs hoog zijn. De onderwijsverstrekkers zijn het voor een keer onderling eens over de maatregelen die genomen moeten worden. ACOD Onderwijs heeft samen met de andere vakbonden gezegd waar de prioriteiten voor het basisonderwijs liggen. Waar wacht de minister nog op?
Wij gaan ervan uit dat het plan al geschreven is, maar dat de minister om de ene of andere duistere reden nog geen stappen heeft ondernomen naar de andere leden van de Vlaamse Regering. Zijn de coalitiepartners het achter de schermen toch niet eens? Gunnen ze elkaar in de aanloop naar de verkiezingen geen trofees meer? Vinden ze de politieke moed niet om geld vrij te maken voor het basisonderwijs? Wat de reden ook zij, wij vinden dat het tijd is om te handelen.

Geef het basisonderwijs waarop het recht heeft

Wat is er dringend nodig? Meer uren kinderverzorging, niet alleen in het kleuteronderwijs, maar ook in het lager onderwijs. Maak de klasgroepen kleiner. Geef het personeel tijd en ruimte om zich te professionaliseren. En ja, geef ook aan de directeur de nodige ondersteuning, zodat hij zijn job naar behoren kan vervullen.
Wij zullen nog eens duidelijk maken waarom wij dit vragen:

■ Minimaal één kinderverzorgster per basisschool is echt geen luxe. Of denken de ministers dat kinderen alleen in de voormiddag in hun broek plassen?
■ Als we de diversiteit, op alle mogelijke vlakken, binnen een klasgroep als een verrijking willen zien, dan is het echt niet verantwoord om met te grote klasgroepen te werken.
■ De politieke overheid – parlementairen en ministers van alle partijen – heeft gekozen voor inclusief onderwijs. Inclusief onderwijs betekent voor ons niet ‘we zetten de kinderen in je klas en trek er je plan mee’. Voor ons betekent inclusief onderwijs dat je aan elk kind de nodige ondersteuning biedt, waar het ook school loopt.

Nood aan ondersteuning

Elk personeelslid in het onderwijs heeft een groot hart voor kinderen en een groot gevoel van verantwoordelijkheid en wil voor elk kind het beste van zichzelf geven. Maar superman of superwoman bestaat enkel in films. Ieder personeelslid moet de mogelijkheid krijgen om zich bij te scholen in thema’s die het zelf nodig acht. Ook een directeur is geen duizendpoot en kan maar één ding tegelijk. Als een directeur de nodige ondersteuning krijgt, kan hij zich bezighouden met datgene waar het echt toe doet, namelijk zijn personeelsleden ondersteunen in de brede zin van het woord.
En last but not least: geef de personeelsleden niet de schuld van de toename van het ziekteverzuim. Zorg voor een beleid waarin werk en privé opnieuw in balans komen, waar mensen weer ademruimte krijgen. Dezelfde partijen die federaal het langer werken promoten, hebben op het Vlaams niveau de verdomde plicht om ervoor te zorgen dat werk werkbaar is, en dat op ieder moment van de loopbaan.

ACOD Onderwijs vindt dat er veel te lang getalmd is door de minister en bij uitbreiding door de Vlaamse Regering. Het actieplan basisonderwijs moet een absolute prioriteit zijn voor deze regering.

nancy.libert@acod.be