Uit de vorige edities van Tribune bleek al dat de onderhandelingen over de loon- en loopbaanvoorwaarden voor het personeel dat de overstap maakt van de federale overheid naar Vlaanderen door de zesde staatshervorming, niet vlot verliepen. Hoe zit het momenteel?

De eindonderhandeling resulteerde in een protocol van niet-akkoord met de drie vakbonden. Pogingen om het gemeenschappelijk vakbondsfront uit elkaar te spelen, waren mislukt. De Vlaamse regering en bevoegd minister Homans stonden met de rug tegen de muur. Ze moeten dus terug naar de onderhandelingstafel.

Actie loont

Na het protocol van niet-akkoord bleven de vakbonden via acties de druk op de ketel houden. Deze wierpen vruchten af, want minister Homans nodigde ons uiteindelijk uit voor een gesprek. Daarin gaven we nogmaals toelichting bij de pijnpunten en pleitten we ervoor dat de Vlaamse regering beslissingen over de arbeidsvoorwaarden van haar personeel zou uitstellen. Met succes, want de minister nodigde ons uit voor verder overleg, in eerste instantie via een werkgroep van het Sectorcomité XVIII.
Nu is het afwachten of de minister en de Vlaamse regering echt willen onderhandelen, zodat alle betrokken personeelsleden hun correcte loon- en loopbaanvoorwaarden krijgen.

Wat ligt op de onderhandelingstafel?

De Vlaamse regering mag er door de zesde staatshervorming dan wel bevoegdheden hebben bijgekregen, haar verantwoordelijkheid ten aanzien van het overgekomen personeel neemt ze alvast niet. Plots moeten die nu hetzelfde werk doen, maar zien ze wel dat de Vlaamse regering raakt aan brutoloon, vergoedingen, toelagen, functionele loopbaan, pensioenrechten en veel meer. De Vlaamse regering schat deze personeelsleden niet naar waarde. Tijdens de eerdere onderhandelingsrondes bleef minister Homans vasthouden aan haar eigen voorstellen en konden we die niet drastisch bijsturen. Nu krijgen we dus een nieuwe kans.

Maaltijdcheques

Deze moeten in rekening gebracht worden bij de inschaling van de nieuwe personeelsleden. Het effect op het pensioen van statutaire personeelsleden werd deels verholpen, maar de gevolgen van deze berekeningswijze gaan veel verder. Ze hebben effect op elk vervangingsinkomen, op het pensioen, op de berekening van toelagen (zaterdag- en zondagwerk, avond- en nachtwerk), op de aanvraag van een lening bij kredietinstellingen en op vergoedingen bij ziekte, zwangerschapsrust en zorgverloven. Bij deeltijdswerkenden blijken de maaltijdcheques overigens niet steeds het tekort in nettoloon te compenseren.
Wij vragen de toekenning van maaltijdcheques bovenop het behoud van het federaal brutoloon. Dat is blijkbaar onaanvaardbaar, wegens het cumuleren van voordelen uit verschillende sectorale akkoorden. Deze redenering wordt echter enkel voor deze maatregel gevolgd. Andere maatregelen, voortvloeiend uit een sectoraal akkoord, zijn dan weer wel toegankelijk voor deze personeelsleden. Anderzijds wordt er geen rekening gehouden met voordelen uit federale sectorale akkoorden die zij verliezen door de overdracht naar Vlaanderen.

P-schalen

Deze zijn een tegemoetkoming voor het verlies van pensioen door het lager brutoloon. Door de aanpassingen aan de berekeningswijze van het pensioen (het referteloon is nu het loon van de laatste 10 jaar in plaats van de laatste 5 jaar) is dit slechts een gedeeltelijke oplossing. Dit moet bijgestuurd te worden.

Nieuwe federale loopbanen

Voor deze personeelsleden wordt het Koninklijk Besluit van 1989 niet gerespecteerd, waardoor zij anciënniteit verliezen. Nochtans is het K.B. op dit vlak duidelijk en stelt het dat anciënniteit behouden blijft.

Premies

Premies worden niet aanzien als looncomponent, in tegenstelling tot de taalpremie bij de Plantentuin.
- Wanneer we de taalpremie als voorbeeld nemen, kan toch niet worden ontkend dat deze premie ook koopkracht is en dus een inkomen voor deze personeelsleden. Ook hier moet bijsturing gebeuren. Bij de taalpremie blijft de kennis van het Frans voor sommige personeelsleden (dierenartsen, personeelsleden justitiehuizen,…) onveranderd bij het uitoefenen van hun functie.
- Het verlies van de competentiepremie is voor contractuelen een zeker inkomensverlies in de toekomst.

Competentieproef

Voor de sprong in salarisschaal na het slagen in de competentieproef moet er een oplossing komen.

Ingenieurs en informatici

Zij moeten een loopbaanperspectief krijgen en mogen niet vastgezet worden.

Dierenartsen

Er moeten meer garanties komen voor verdere doorstroming. Een vergelijkbare situatie stelt zich bij de specifieke loonschalen, zoals de schalen voor justitieassistenten.

Toelagen en vergoedingen

- Bij de bespreking van toelagen en vergoedingen werd meermaals verwezen naar de verantwoordelijkheid van de betrokken entiteit bij de toekenning hiervan. Wij ondervinden echter dat binnen de entiteiten dan weer naar de onderhandelingen wordt verwezen. We vragen hiervoor een sluitende oplossing, zodat het inkomensverlies of de kosten verbonden aan de functie die gemaakt worden door het uitblijven van de toekenning van vergoedingen, tot een minimum worden beperkt.
- Wij vragen het behoud van de toelage voor leidinggevenden en toelage hoger ambt naar analogie met de overgangsmaatregel voor de personeelsleden van de Plantentuin.

Bevorderingen

De federale ambtenaren kregen na hun competentiepremie een automatische bevordering binnen hun niveau (bijvoorbeeld van B1 naar B2). Bij de Vlaamse overheid worden deze (mogelijke) bevorderingen volledig afhankelijk gemaakt van het voorzien van vacatures (met aanvullende selecties) binnen de nieuw op te stellen personeelsplannen. Gezien de budgettaire beperkingen die de entiteiten door de voorziene besparingen opgelegd kregen, wordt dat meestal een maat voor niets.

Chris Moortgat