Op 9 maart staakt het personeel van de UGent. Tijd om onze syndicale delegatie – Jan Dumolyn van ACOD Onderwijs en Tim Joosen en Lorenzo Eecloo van ACOD Overheidsdiensten – aan de tand te voelen.

• Op 9 maart leggen jullie het werk neer. Wat willen jullie daarmee bereiken?

Tim Joosen: “We zijn al een aantal maanden bezig met ‘Fight for 14’, de campagne van het ABVV om iedereen een loon van minstens 14 euro te geven. Aan de UGent zijn er nogal wat mensen die daaronder zitten, bijvoorbeeld in de studentenresto’s en de kinderopvang en bij de firma die instaat voor het poetsen. Wij willen ook voor hen een fatsoenlijk inkomen.”

• Is dat de enige eis?

Tim Joosen: “Tijdens de gesprekken met die mensen is gebleken dat ze nog andere eisen hadden. We hebben de twee belangrijkste mee opgenomen. De collega’s in de resto’s en de kinderopvang zijn contractuelen, terwijl de meeste personeelsleden van de UGent statutair zijn. Zij willen ook statutair worden. We hebben gemerkt dat er heel wat schort aan de arbeidsvoorwaarden van de mensen in de schoonmaak. De onderaannemer en de UGent schuiven de verantwoordelijkheid steeds op elkaar af. Op vraag van die collega’s pleiten we voor het opnieuw in eigen beheer nemen van de schoonmaak. We hebben die drie zaken aan elkaar gekoppeld en er een campagne rond gevoerd. We hebben al 3500 handtekeningen verzameld. Het bestuur wil voorlopig niet naar ons luisteren, dus komt er op 9 maart een staking.”

• Waarom op 9 maart?

Tim Joosen: “We doen aan de UGent op 9 maart al drie jaar mee aan de UGent Women’s Strike om actie te voeren tegen seksisme bij het personeel en bij de studenten. De voorbije jaren was dat vooral gefocust op de onderzoekers. Vrouwelijke onderzoekers hebben minder carrièrekansen van hun mannelijke collega’s.”

Lorenzo Eecloo: “Het gaat niet om bewust seksisme, het is eerder gendersegregatie. In een aantal jobs zijn vrouwen duidelijk minder vertegenwoordigd. Vanaf een bepaald niveau vind je minder vrouwen en mensen met een allochtone afkomst. De professoren zijn nog altijd overwegend blanke mannen.”

Jan Dumolyn: “Het is eerder een structureel seksisme, de mensen krijgen hier niet voortdurend seksistische opmerkingen naar hun hoofd. Het is heel eenvoudig: hoe hoger je gaat in de structuren, hoe minder vrouwen je aantreft. Bij het academisch personeel is daar al veel aandacht voor geweest. Nu richten we onze aandacht op de groep waar je de meeste vrouwen vindt, al dan niet met migratieachtergrond. Tot die groep behoren trouwens ook de meeste mannen met migratieachtergrond. In het verleden heeft de vakbond al veel binnengehaald voor de andere groepen, het contractueel ATP, het WP, het ZAP. Nu willen we ons inzetten voor deze groep van collega’s die het minste verdienen. De genderkwestie hoort hier organisch bij.”

• Hoeveel ongeveer verdient iemand uit die groep netto per maand?

Tim Joosen: “De mensen die in de resto’s van de UGent beginnen in de laagste loonschaal, verdienen netto ongeveer 1400 euro per maand.”

Lorenzo Eecloo: “Dat is 11 à 12 euro bruto per uur zij die aan de toog het eten inscheppen. Na twaalf jaar dienst komen ze aan 14 euro. Personeelsleden met enige verantwoordelijkheid bereiken die 14 euro na zes jaar.”

Tim Joosen: “De 14 euro betekent voor de laagste lonen een opslag van netto 300 euro. Dat is wel substantieel.”

• Ik neem aan dat Gent geen goedkope stad is om te wonen en dat je met 1400 euro niet ver komt.

Jan Dumolyn: “Wonen in Gent is extreem duur.”

Lorenzo Eecloo: “Iets met twee slaapkamers vind je niet onder de 700 euro. Als je met 1400 euro moet rondkomen en je er al 700 kwijt bent, dan blijft er niet veel over om al de rest te betalen: elektriciteit, verwarming …”

Tim Joosen: “We hebben de voorbije maanden tijdens onze vergaderingen ook gemerkt dat de mensen van de resto’s op een bepaald uur weg moeten, omdat ze een tweede job hebben. Met hun baantje van 1400 euro alleen komen ze er niet.”

• Dat zijn Amerikaanse toestanden: één job volstaat niet om van te leven.

Tim Joosen: “Ik denk dat we - gelukkig maar - nog niet zo ver zijn en dat het hier maar om een paar uren extra gaat en niet om een voltijdse job erbij. We zijn dus nog niet zo ver als in de Verenigde Staten. Maar het blijft een probleem dat mensen met een voltijdse job niet rondkomen.”

• Denken jullie dat één dag staken zal volstaan om het bestuur te overtuigen?

Lorenzo Eecloo: “De actie is natuurlijk in opbouw. We zijn vorig jaar begonnen met het stellen van onze vraag. Omdat er toen niet geluisterd werd, zijn we na de zomer gestart met onze petitie en hebben we met 3500 handtekeningen aangetoond dat er bij het personeel en de studenten toch wel veel steun is voor onze eis. We hebben de petitie op 14 februari overhandigd en gemerkt dat dit niet zou volstaan. Vandaar de actie op 9 maart. We zullen zien hoe het universiteitsbestuur daarop zal reageren. We zullen dan terugkoppelen naar de collega’s van de resto’s, kinderopvang en schoonmaak en aan de hand van hun reactie zien hoe het verder moet.”

Tim Joosen: “De eerste maanden zijn we erin geslaagd de campagne bekend te maken aan de universiteit en een positieve houding ten aanzien ervan op te wekken. Nu moeten we nog bekijken hoeveel mensen die dag de actie zullen ondersteunen en onze slagkracht vergroten.”

Lorenzo Eecloo: “We zijn al een tijdje aan het sensibiliseren en we krijgen veel positieve reacties. Uiteraard wordt er door de overheid druk uitgeoefend, vooral bij de poetsfirma. We hebben gemerkt dat daar mensen individueel worden geviseerd en er redelijk wat angst heerst.”

Jan Dumolyn: “Daarom is de solidariteit zo belangrijk. We moeten dit samen doen. De ene heeft wat sterkere en bredere schouders dan de andere.”

• Waarom doet de sector Onderwijs mee met deze actie? Uiteindelijk behoren deze mensen tot de sector Overheidsdiensten.

Jan Dumolyn: “De leden van de sector Onderwijs verdienen niet slecht. Een doctorandus heeft een mooi loon voor iemand die pas begint te werken en een prof mag ook niet klagen. We merken dat het onderwijzend personeel en de mensen in de resto’s en van de poetsfirma onderling erg goed opschieten en beleefd en vriendelijk zijn tegen elkaar. We merken ook dat er bij het academisch personeel veel sympathie is voor de collega’s in de ondersteunende diensten. Wij vinden dit ideologisch belangrijk en willen de banden versterken. We vragen dan ook aan de leden van het academisch personeel: toon je solidair!”

Wil je ook deelnemen? Op 9 maart verzamelen we van 12.00 tot 14.00 uur aan het rectoraat van de UGent, Sint-Pietersnieuwstraat 25. Alle solidariteit is welkom. Ook aan de Vrije Universiteit Brussel wordt actie gevoerd. Zodra de details bekend zijn, publiceren we die op onze website (www.acodonderwijs.be).