Het politieke leven komt gaandeweg weer op gang, voor het zomerreces was er nog het pensioendossier dat – voorlopig – zijn beslag kreeg. De aanpassingen op het vlak van de pensioenen zijn niet rechtstreeks van toepassing voor de spoorwegpersoneelsleden want de tantièmes van al het statutair personeel, waaronder het rijdend personeel, bleven gevrijwaard. Het symbooldossier ‘rijdend personeel’ kreeg veel aandacht in de media hoewel een zeer beperkt aantal echt op 55 jaar met pensioen gaat. De meesten starten immers op latere leeftijd aan hun loopbaan.

Toch blijft waakzaamheid geboden want met deze hervorming zal het niet stoppen. Enerzijds moeten er aanpassingen komen met regels voor de zware beroepen, anderzijds dient er rekening gehouden te worden met het overheidspersoneel dat onder een statuut valt, waaronder de personeelsleden van de Belgische spoorwegen.et overleg met betrekking tot de loonnormwet en de toekomstige onderhandelingen over een interprofessioneel akkoord zullen de komende maanden bepalend zijn. Op 21 september komt er alvast een manifestatie in Brussel.

Beslissing over beheerscontracten

Het belangrijkste dossier voor de spoorwegen vandaag is het beheerscontract. Of beter het ‘performantiecontract’ voor Infrabel en het ‘openbare dienstencontract’ voor de NMBS. Hoewel het twee verschillende af te sluiten contracten zijn, zijn ze nauw met elkaar verbonden. Het gaat dan ook over spoorweglogica: om treinen veilig en stipt te laten rijden heb je een infrastructuur nodig die in topvorm is. Dit wordt dikwijls vergeten.

Nadat de raden van bestuur van Infrabel en NMBS het licht op groen gezet hebben voor deze contracten is het nu aan de stakeholders om advies te geven en aan de politiek om knopen door te hakken.

We kunnen ons vinden in een groot aantal voorstellen. We zijn uiteraard voorstander van meer en betere treinen en van betere verbindingen. Ook wij zijn vragende partij om de achterstand in het onderhoud van het spoorwegnet weg te werken zodat het opnieuw in optimale staat verkeerd. Daarom moeten er ook voldoende financiële middelen en operationeel personeel vrijgemaakt worden!

Dit jaar werd een record aantal treinen geschrapt wegens personeelstekort. Onze reizigers zijn hiervan vooral de dupe. Ook het personeel is hier echter het slachtoffer. De beroepsfierheid van het spoorwegpersoneel wordt immers geconfronteerd met terecht misnoegde reizigers. De imagoschade voor de Belgische spoorwegen is dan ook groot.

Ook elders zien we meer en meer problemen met de treinen. Afgelopen weken kwam Thalys in een zeer slecht daglicht omwille van treinstellen die onderweg af te rekenen kregen met een technisch defect waardoor reizigers urenlang vastzaten in snikhete wagons. Het wordt dan ook hoog tijd dat men beseft dat concurrentie niet zaligmakend is. Uiteraard moet er getracht worden zo efficiënt mogelijk te werken, dit mag echter niet ten koste gaan van veiligheid, stiptheid, dienstverlening en het incasseringsvermogen van het personeel!

Daarom nogmaals onze oproep aan de politiek: zorg voor toereikende financiële middelen zodat de bedrijven voldoende personeel kunnen inzetten om de treinen (vooral) te laten rijden, veilig en stipt. We tellen dan ook af naar goed onderhandelde beheersovereenkomsten die de belangen van de reizigers en het spoorwegpersoneel dienen.

Ten slotte: wanneer de horde van de beheerscontracten genomen is, moet er werk gemaakt worden van een rechtvaardig sociaal contract.

Ludo Sempels