De RVA is één van de federale overheidsdiensten die binnenkort zal geconfronteerd worden met de gevolgen van de zesde staatshervorming. Daardoor zullen 831 voltijdse personeelsleden naar de verschillende deelstaten trekken. Hoe wordt dit geregeld? Welke keuzes en garanties zijn er voor de personeelsleden?

De meeste van de 831 betrokken personeelsleden zullen gewoonweg verplicht overgaan, omdat bepaalde taken en bevoegdheden overgeheveld worden. Daarnaast rekent men echter ook op vrijwilligers die eveneens de overstap zullen wagen om het opgelegde quotum te halen.
In wezen betekent dit een soort van aardverschuiving voor de RVA als federale dienst. Alsof dit nog niet voldoende is, heeft de directie van de RVA ook nog eens plannen voor een totale reorganisatie van het resterende gedeelte. Men gaat er vanuit dat men op deze manier preventief kan besparen om zo een financiële buffer aan te leggen voor de nieuwe lineaire besparingsmaatregelen die de volgende regering waarschijnlijk zal opleggen.

Schuiven met personeel

Momenteel bestaan er bij de RVA 30 werkloosheidsbureaus die verspreid liggen over België. Deze kantoren hebben dezelfde taken en bevoegdheden. In de toekomst wil de RVA geleidelijk aan evolueren naar een situatie waarbij er per provincie een soort van hoofdbureau zal komen en de overige werkloosheidsbureaus antennes zullen worden van deze hoofdbureaus.
Aanvankelijk was het de bedoeling dat de personeelsleden vooral tewerkgesteld zouden worden in de hoofdbureaus en dat de antennes vooral zouden fungeren als eerste contactpunt met een personeelsbezetting van maximaal 15 personen. De anderen zouden moeten verhuizen naar het hoofdbureau. Door de grote ongerustheid bij haar leden is ACOD in actie gekomen tegen deze plannen. Zo werd er op 3 april al actie gevoerd voor het hoofdbestuur van de RVA wanneer het beheerscomité daar vergaderde.
Vervolgens werd er op 13 mei bij het werkloosheidsbureau in Gent actie gevoerd door ACOD wanneer de RVA-top daar aanwezig was voor een werkbezoek. De administrateur-generaal en zijn adjunct hebben ons daar te woord gestaan. Zij hebben getracht om de gemoederen te bedaren. Toch blijven er ernstige twijfels over de plannen.

Wat stellen wij vast?

- De andere vakbonden voeren voorlopig geen actie, ondanks de vele negatieve kritieken die wij over deze houding opvangen van hun leden.
- Onze acties hebben intussen al wel geleid tot resultaten: de plannen werden immers deels bijgestuurd. Men zou zo weinig mogelijk personeelsleden verplichten om onmiddellijk over te gaan van de antennes naar de hoofdkantoren. Men voorziet nu een langere spreiding in de tijd voor de reorganisatie. Gelet op de leeftijdspiramide, zal het merendeel van het huidige personeel daardoor al uit dienst zijn vooraleer de plannen volledig gerealiseerd zullen zijn. Men denkt dat jongere personeelsleden flexibeler zullen zijn en daardoor meer open staan voor een reorganisatie. Maar klopt die visie wel?
- In een aantal gevallen zal een verplaatsing nu ook al onvermijdelijk zijn. Er dient immers gezorgd te worden dat de dienstverlening steeds kan worden verzekerd, zowel in de hoofdkantoren als in de antennes. Bovendien zullen bepaalde taken enkel in de hoofdkantoren worden uitgevoerd. Wie deze taken momenteel uitvoert, zal willens nillens mee moeten verhuizen of een andere taak/functie moeten opnemen.
- Al jarenlang krijgt de RVA, net zoals andere overheidsdiensten, besparingen opgelegd. Rechtstreeks gevolg hiervan was een inkrimping van het personeelsbestand met 8% op 4 jaar tijd. Steeds minder mensen moeten daardoor alsmaar meer werk uitvoeren. Ook al is de RVA qua informatica goed uitgerust, dan nog kan dit niet alles oplossen. De gevolgen blijven dan ook niet uit. Steeds meer personeelsleden ondervinden dit aan den lijve. Stress, depressies, burn-out en andere stressgerelateerde kwalen komen steeds vaker voor. Vreemd toch dat men dan blijkbaar wel budget vrij heeft om in vrijwel ieder hoofdkantoor een A5 aan te stellen.
- De vooropgestelde besparing als gevolg van deze reorganisatie biedt geen enkele garantie dat er nadien niet nog eens extra bespaard moet worden in opdracht van de regering.
- Aarlen zal als antenne fungeren van het hoofdkantoor Namen. Beide kantoren liggen ruim 120 km van elkaar verwijderd. Dit roept op zijn minst een aantal vragen op over de haalbaarheid van heel deze reorganisatie.
- Er blijft ook nog altijd onduidelijkheid over een aantal concrete situaties:
--- Wat met de huidige teamchefs/diensthoofden?
--- Wat met het kilometercontingent en de kilometervergoedingen voor het reizende personeel?
--- Wat met het keuken- en onderhoudspersoneel in de afgeslankte bureaus?
--- Wat met bevorderingen? Worden zij doorgevoerd in de antenne of in het hoofdkantoor?

Binnenkort zal het plan voor de reorganisatie van de RVA worden voorgelegd aan het beheerscomité. In dit beheerscomité zitten naast de RVA-top ook vertegenwoordigers van de werkgevers en de werknemers. Samen zullen zij beslissen of de reorganisatie kan doorgaan of niet. Indien dit comité akkoord gaat met de plannen, dan eist ACOD dat er formeel overleg zal komen om ervoor te zorgen dat de negatieve gevolgen voor het personeel zo veel mogelijk beperkt zullen blijven.
Tot nu toe vonden er enkel maar informele contacten plaats over deze delicate kwestie. ACOD eist ook duidelijke communicatie over de reorganisatie en de concrete gevolgen ervan naar het personeel. Door duidelijk en correct te communiceren, kan men veel twijfels en ongerustheid bij het personeel voorkomen.

Eddy Plaisir/Guido Rasschaert