De arbeidsvoorwaarden bij het Rekenhof evolueren de jongste tijd, maar zelden in de goede richting. Wat is er aan de hand?

Enkele voorbeelden? De tegemoetkoming van de werkgever voor de verplaatsingskosten is nu belastbaar, waardoor de personeelsleden elke maand tientallen euro (tot bijna 200 euro) verliezen. Uiteraard zou dit geld over twee jaar moeten terugvloeien naar de werknemers, maar ondertussen verminderen hun kosten niet. Andere oplossingen, die de wet naleven, waren mogelijk, maar het Rekenhof had daar helemaal geen oren naar.
De controle op de afwezigheden wegens ziekte is geprivatiseerd (van Medex naar Medconsult) en uitgebreid (controle op het einde van de dag, de laatste ziektedag, controle van personen die binnen het trimester met pensioen gaan).
De besteding van de arbeidstijd moet alsmaar meer gerechtvaardigd worden (soms per 45 minuten).
De regels om overuren te recupereren, zijn strenger geworden. Dienstvrijstellingen, die niet hoeven gecompenseerd te worden, worden mondjesmaat toegestaan.
De werksfeer is er zo op achteruit gegaan, dat wanneer iemand met pensioen gaat, heel wat personen de uitnodiging van het Rekenhof om dit vertrek te vieren, van de hand wijzen.

Vreemde manier

Onlangs heeft het Rekenhof een vergelijkend wervingsexamen voor Franstalig adjunct-auditeur georganiseerd en daarbij de aanbevelingen, die het nochtans zelf op 14 februari naar de Franse Gemeenschap heeft gestuurd, naast zich neergelegd. Het eindgesprek met een jury, samengesteld uit leden van het Hof en directeurs, is rampzalig geweest voor alle kandidaten voor een interne bevordering, hoewel ze toegelaten waren tot deze laatste proef.
De motivering, die naar voren wordt geschoven, luidt als volgt: hun profiel “beantwoordt niet aan de functie van auditeur”, terwijl ze deze functie reeds feitelijk bekleden (certificering van rekeningen en vertegenwoordiging van het Hof in de gewestparlementen)! Voor dit examen – evenals voor alle examens, die het Hof organiseert – werd de aanwezigheid van syndicale waarnemers geweigerd, zowel voor de preselecties als voor de mondelinge proeven. De objectiviteit van deze proeven is dus niet gewaarborgd.

Beheerst vakbondsprotest

In weerwil van de internationale overeenkomsten van de Internationale Organisatie van de Arbeid (n° 151 evenals n° 154), bekrachtigd door België en toegepast in heel de openbare sector, worden de vergaderingen van het vakbondsoverleg beperkt tot infosessies en neemt het Hof de beslissingen zonder rekening te houden met het zelfs eenparige advies van het comité voor syndicale raadpleging. Bovendien krijgen de afgevaardigden er persoonlijke beledigingen naar het hoofd geslingerd.
Op 17 maart 2014 zijn de 12 leden van het Rekenhof op de hoogte gebracht van het feit dat de sociale dialoog verbroken is, maar ze hebben nog altijd niet gereageerd. Het gemeenschappelijke front van de drie bij het Rekenhof erkende vakorganisaties (ACV-CSC, ACOD-CGSP en VSOA-SLFP) heeft op dinsdag 13 mei het personeel verzameld in het binnenhof van het Rekenhof. Meer dan 120 statutaire en contractuele personeelsleden hebben rustig betoogd voor het herstel van de sociale dialoog, respect voor iedereen, echte toekomstperspectieven en voor het behoud van een aanmoedigende en aangename werksfeer. De bestendigen van de vakbonden waren aanwezig om de actie te ondersteunen. Tot nu toe heeft het Rekenhof zich niet verwaardigd om een gesprek aan te gaan met de vakbondsafgevaardigden. Dus zullen nog andere acties volgen.

Gino Hoppe