ACOD Cultuur reageert met grote ontgoocheling op de beslissing om de collectie van het M HKA-museum in Antwerpen over te brengen naar Gent. Een politieke beslissing die hier wordt voorgesteld als een herstructurering, voelt voor velen binnen het museum aan als een sanctie voor een heel team dat jarenlang met toewijding en professionaliteit heeft gewerkt. Het is voor het personeel moeilijk te aanvaarden dat een volledige instelling wordt afgestraft voor het wanbeleid van enkelen.

Dat het directeurschap van Bart De Baere en anderen uit het management ter discussie staat, is al lang geen geheim meer, maar dat de bevoegde minister in dit kader het personeelswelzijn en de jarenlang opgebouwde expertise volledig ondergeschikt maakt aan politieke belangen, is diep teleurstellend. Voor ACOD Cultuur is dat een slag onder de gordel van jewelste!

De keuze om de collectie onder te brengen in het SMAK in Gent roept bovendien ernstige vragen op. De voorbije jaren heeft dat museum reeds veel expertise verloren doordat ervaren medewerkers vertrokken. Er zijn helaas ook structurele tekortkomingen: het gebrek aan aangepaste depots en collectieruimtes, en het feit dat de vakgroep Kunstwetenschappen van de UGent zijn samenwerking heeft stopgezet omdat studenten zich er niet veilig voelden. Dit alles roept bij ACOD Cultuur grote bezorgdheid op over de toekomst van de collectie en de werkcontext van het betrokken personeel.

Hoewel er sprake is van gegarandeerde werkzekerheid, blijkt uit de mededeling dat er met iedereen individueel zal worden gesproken over zijn of haar toekomst in de komende twee jaar. Zulke onzekerheid is zwaar om te dragen en staat haaks op het beloofde respect voor de medewerkers. De manier waarop de communicatie verlopen is - met een aankondiging in de media vooraleer het personeel geïnformeerd werd - is eveneens bijzonder pijnlijk en getuigt van weinig empathie. Nog straffer is het feit dat de medewerkers van het SMAK al eerder dan de eigen medewerkers van het M HKA wisten van deze beslissing.

Momenteel is er nog veel onduidelijk. Het hard getroffen personeel blijft met veel vragen achter, onzekerheid troef! ACOD Cultuur vraagt heel dringend duidelijke en transparante, maar vooral eerlijke communicatie en een aanpak waarin zowel het welzijn van de personeelsleden als de zorg voor de door hen gekoesterde collectie centraal staan. Voor ACOD Cultuur horen politieke overwegingen hier echt niet thuis.

Inge Hermans