Besparen, besparen en nog eens besparen is het credo van menige gemeente of stad in Oost-Vlaanderen. Dat deze besparingen eenzijdig op de kap van de personeelsleden bij de lokale en regionale besturen gebeuren, is een fait divers in de marge.

In Zelzate heeft het OCMW-bestuur een lijst laten circuleren met daarop 26 namen van personeelsleden die onmiddellijk dienden te vertrekken. Voor deze operatie heeft de raad zo'n 550.000 euro veil om de personeelsleden een gouden wortel voor te houden en om hun ontslagvergoeding uit te betalen. Eerst veel geld uitgeven om ook nog eens de dienstverlening in de zorg af te bouwen is in deze tijden onbegrijpelijk, tenzij er andere plannen op tafel liggen waar we geen weet van hebben.

In Sint-Niklaas verschijnt het witboek van de bestuursploeg. Resultaat: op de termijn van de legislatuur verdwijnen er 185 jobs. Onmiddellijk zet men het mes in een elementaire dienstverlening naar de bevolking: het mes, of liever de hakbijl wordt gebruikt om de huisvuilophaling in Sint-Niklaas te liquideren, een kranige honderdjarige dienst die zijn nut al bewezen heeft. Trouwens op het afgelopen federale congres van onze ACOD LRB werd huisvuilophaling, en de daarbij horende verwerking van ons afval, als een kerntaak bestempeld, die in handen moet blijven van de overheid. We dienen de lezer niet te herinneren aan de toestanden in en rond Napels in Italië. Gaan we in Vlaanderen dezelfde weg op als we dit overlaten aan de privé?

Het lijkt erop dat men vandaag maar twee oplossingen kent: besparen op de kap van het personeel en privatiseren. Dat besparen ook vanuit andere standpunten kan worden bekeken, daaraan denkt men niet of dat vindt men geen optie. Hier en daar wordt zelfs een schepenambt bijgemaakt. Als we dan al een goede raad mogen geven aan deze besturen: een iets sobere levensstijl mag ook van ons.

Besparen op de kap van het personeel mag dan al een kortetermijnoplossing zijn, maar op de middellange en lange termijn bewijzen studies dat deze operaties uiterst contraproductief zijn. In sommige besturen beschouwt men arbeiders en bedienden als een vodje dat je samenknijpt en in de vuilmand gooit. De besturen vergeten vaak dat deze mensen zich jarenlang ingezet hebben voor het goed functioneren van hun stad of gemeente. De besturen staan er niet bij stil dat er bij de afbouw van de tewerkstelling, binnen de lokale besturen, grote drama's op sociaal vlak kunnen gebeuren. Arm Vlaanderen! Zijn er dan echt geen andere middelen om te besparen?

De afgelopen weken zijn spannend geweest in Zelzate en Sint-Niklaas. De personeelsleden kwamen massaal op straat om hun ongenoegen te laten blijken. In Sint-Niklaas rukte gans de technische dienst naar de Grote Markt met alle beschikbare voertuigen. Een indrukwekkende show van het voertuigenpark van Sint-Niklaas. Nadien zat de Stadsschouwburg van Sint-Niklaas afgeladen vol met 650 ontevreden werknemers voor een personeelsvergadering. De werknemers hebben unaniem hun goedkeuring gegeven aan de vakbondsdelegatie voor de verdere onderhandelingen.

In Zelzate kwamen de personeelsleden van OCMW en gemeente in samenwerking met de vakbonden op straat om hun ongenoegen te uiten tijdens de OCMW-raad. Behalve het feit dat het bestuur zijn beloftes die het met de vakbonden had gemaakt, niet heeft nagekomen, werd er op een personeelsvergadering afgesproken om de eerste onderhandeling van 18 april af te wachten. Verdere acties in Zelzate zijn niet uit te sluiten met een dergelijk chaotisch bestuur. In beide gemeenten zijn stakingsaanzeggingen lopende.

Dirk van Himste