Op de ondernemingsraad van januari 2016 kwam ACOD Telecom Vliegwezen terug op onze eerdere vraag om de teksten bestemd voor het personeel in de twee landstalen ter beschikking te stellen. We deden hiervoor een beroep op het taaldecreet van 14 maart 2014. Dat stelt: “Zo de samenstelling van het personeel zulks rechtvaardigt en op eenparige aanvraag van de werknemersleden van de ondernemingsraad of, bij ontstentenis van een ondernemingsraad, op eenparige aanvraag van de syndicale afvaardiging of, bij ontstentenis van beide, op verzoek van een afgevaardigde van een representatieve vakorganisatie, dient de werkgever evenwel bij de berichten, mededelingen, akten, getuigschriften en formulieren bestemd voor het personeel, een vertaling te voegen in één of meer talen. De regeling, vermeld in het eerste lid, geldt voor één jaar en dient op straffe van nietigheid, schriftelijk te zijn opgesteld. Ze dient door de werkgevers binnen een maand aan de ambtenaren, belast met het toezicht op de uitvoering van dit decreet, te worden betekend.”
Ondanks het feit dat de samenstelling van het personeel op de luchthaven dit zeker verantwoordt, hebben we moeten vaststellen dat ACLVB ons standpunt volgde, maar ACV de Vlaamse vlag bovenhaalde en dit resoluut afwees. We weten nu ineens waarom de Vlaamse leeuw een gespleten tong heeft. Een ‘vakbond’ die opkomt tegen de rechten van de werknemers die in de regelgeving is ingeschreven: il faut le faire!

Bart Neyens