Interview met Ann Rigo en Nele Boghe: kennismaking met twee ‘secretarissen in opleiding’

Jullie komen uit de administratie van een school. Hebben jullie dat altijd gedaan of hebben jullie ook voor de klas gestaan?

Nele Boghe: “Ik heb nooit voor de klas gestaan, maar ik was wel mee verantwoordelijk voor de opvang en begeleiding wanneer een leerkracht afwezig was. Ik ben begonnen als administratief medewerker in het gewoon basisonderwijs, nadien ben ik overgestapt naar het buitengewoon basisonderwijs, in MPI De Pottelberg in Kortrijk. Ik deed er de personeelsadministratie, de organisatie van het vervoer voor het buitengewoon onderwijs en het beheer van de contracten van het meester-, vak- en dienstpersoneel. Ik was ook sociaal afgevaardigde en zorgde ervoor dat de personeelsleden een beroep konden doen op tussenkomsten van de Sociale Dienst van het Gemeenschapsonderwijs. Later kwam er de ondersteuning van de secretariaten van de veertien basisscholen van de scholengemeenschap bij.”

Ann Rigo: “Mijn onderwijscarrière is gestart in september 1988 in het MPIGO Heemschool I in Neder-over-Heembeek. Ik volgde vooral de personeelsdossiers op voor het buitengewoon basisonderwijs, het internaat, het semi-internaat en het opvangcentrum. Ik ben dus bijzonder goed vertrouwd met de onderwijsreglementering. Dat zal zeker van pas komen bij ACOD Onderwijs.”

Hoe zijn jullie syndicaal actief geworden?

Ann Rigo: “Ik heb een sterk sociaal engagement en wil met mijn vakbond tegen ongelijkheid vechten. Vooral voor mensen in precaire werksituaties heb ik aandacht. Ik was actief in het basiscomité van mijn school en in de groep Gemeenschapsonderwijs van ACOD Onderwijs Antwerpen. Nu zit ik in het afdelingsbestuur Mechelen en ben ik één van de vertegenwoordigers van mijn provincie in het Uitvoerend Bestuur van ACOD Onderwijs.
Op een bepaald moment vroeg provinciaal secretaris Walter Hens of ik geen interesse had om in Mechelen op het onderwijssecretariaat te komen werken. Ik heb geen moment getwijfeld, want ik was aan een nieuwe uitdaging toe.”

Nele Boghe: “Ik ben in de vakbond geboren. Mijn familie was syndicaal zeer geëngageerd. Mijn grootvader was één van de eerste leden van ACOD Onderwijs in Leuven en mijn grootmoeder is met haar 92 jaar zeker één van de oudste leden in Leuven. Mijn vader is een tijd intersectoraal secretaris van ACOD Vlaams-Brabant geweest. Mijn oom Lou Boghe is provinciaal secretaris van ACOD Onderwijs Leuven en nadien adjunct-algemeen secretaris van de sector Onderwijs geweest. Na schooltijd en op woensdagnamiddagen ging ik iedere keer naar het bureau van ACOD Onderwijs om een handje toe te steken. Ik schreef de adressen voor het verzenden van het ledenblad Silop, verwerkte de formulieren voor de betaling van de syndicale premies en klasseerde de aanvullingen van de onderwijswetgeving in de kaften. Bij betogingen en syndicale acties was ik er altijd bij.
In 2010 heeft men me gevraagd om op het secretariaat van ACOD Onderwijs West-Vlaanderen te komen werken – ik was intussen daar gaan wonen – en heb dat voorstel graag aanvaard. Zo ging een droom in vervulling: leden van ACOD Onderwijs helpen.”

Welke syndicale verantwoordelijkheden dragen jullie momenteel?

Ann Rigo: “Ik ben als stafmedewerker mee verantwoordelijk voor de dagelijkse werking van het onderwijssecretariaat in Mechelen. Eén van mijn kerntaken is dienstverlening, iets waar ik me iedere dag met veel ‘goesting’ en enthousiasme voor inzet. De leden staan voor mij centraal, want dienstverlening is het visitekaartje van onze organisatie.”

Nele Boghe: “Ik run samen met de provinciaal secretaris in Roeselare het secretariaat van onze sector. Dit houdt heel wat in: pensioenberekeningen, berekeningen in het kader van loopbaanonderbreking of loopbaanvermindering, uitleg geven over de vele verlofstelsels, vormingen geven aan de afgevaardigden,... Soms ga ik naar onderhandelingen om de plaatselijke afgevaardigden bij te staan. Ik verdedig ook leden die door de raad van bestuur gehoord worden in het kader van een tuchtstraf.”

Vervolgens hebben jullie zich kandidaat gesteld voor de functie van secretaris in opleiding. Dat is een voltijds engagement. Waarom hebben jullie die stap gezet?

Ann Rigo: “Ik ben mij er bewust van dat deze functie geen nine-to-five job is. Ik ben zeer nieuwsgierig naar deze nieuwe uitdaging en besef heel goed dat mij nog een leerproces wacht. Ik kijk vooral uit naar de onderhandelingen waar we opkomen voor de individuele en collectieve belangen van onze leden.”

Nele Boghe: “Ik voel me thuis in onze vakbond. Ik ben dan ook heel tevreden dat de overgrote meerderheid van de leden mij de kans gaven om deze functie op te nemen. Ik denk dat een vlotte overgang mogelijk is, want ik volg al vijf jaar samen met de provinciaal secretaris alle dossiers op.”

Nele, bij ACOD Onderwijs West-Vlaanderen is er nog nooit een vrouwelijke secretaris in dienst geweest. Denk je dat je als vrouwelijk secretaris andere accenten zal leggen?

Nele Boghe: “Ik denk dat een vrouw soms een andere kijk en aanpak heeft, dat een vrouw de problemen misschien wat subtieler aanpakt, maar grote veranderingen moet je zeker niet verwachten. De bestuursleden blijven dezelfde en als secretaris werk je met hen samen.”

En ten slotte, wat moeten we ons voorstellen bij de mensen Nele Boghe en Ann Rigo?

Ann Rigo: “Ik ben streng. Mijn rechtvaardigheidsgevoel is mijn grootste kwaliteit. Bovendien ben ik sociaal en sta ik met beide voeten in de wereld. Mijn drang om oplossingen te zoeken, is bijzonder groot en ik laat me niet gauw met een kluitje in het riet sturen.”

Nele Boghe: “Buiten het werk hecht ik veel belang aan familie en vrienden. Ik reis ook heel graag. Ik ga al meer dan 25 jaar naar Egypte, waar ik dan ook tijdens de vakanties te vinden ben. Daar heb ik dan ook de tijd om boeken te lezen, wat me tijdens het schooljaar niet lukt.”